بس کن

ازش خواستم به حرفام گوش بده. مدام حرف میزد. با صدای بلند حرف میزد.

ازش خواستم به حرفام گوش بده. مدام سرم داد می کشید.

+بس کن

ازش خواستم ادامه نده. خواستم که تموم شه. خواستم که بگم کم اوردم.

چشمامو دوختم به چشماش

اروم که شدم گفتم: بس کن. دیگه ادامه نده. از ادامه دادن خسته ام. 

به من گوش بده. من از هم پاشیدم. من خاکستر وجودمو تو دریای زندگیم ریختم

از من فقط چند قطره اشک مونده که با هر بار داد زدنت از چشمام میریزه

بس کن. این حجم از نفهمیدن هاتو. این ندیدن هاتو. 

یه لحظه وایستا و منو ببین

منی که وجودمو از وجودت لبریز کزدم. منی که بی وجود شدم

بس کن این زندگی بدون خودتو

بس کن..